Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COGNOSCITIVUS

Gramatyka
  • Formycognoscitivus
  • Etymologiacognosco
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. qui cognoscendi facultatem habet, qui cognoscit
  • II. qui cognosci potest

Pełne hasło

COGNOSCITIVUS, -a, -um (cognosco)
  • B.
  • BJ.
phil. t. t.
I. poznawczy, mający władzę poznawania; qui cognoscendi facultatem habet, qui cognoscit
VITELO Persp. p. 155 : uirtutis animae c-ae et distinctiuae.
Ib. p. 146 : omnis comprehensio uisualis c-a fit necessario in tempore.
Ita saepissime.
Dicitur v. gr. de
actu animae ( GŁOG. Hisp. fol. 24a ) , virtute ( supra 14 et saepius). Cf. COGNITIVUS I.
II. poznawalny; qui cognosci potest
VITELO OpM p. 32 : substantiarum et quidditatum incorporalium et corporalium c-arum.
Id. Intel. p. 15 : omnis substantia c-a, quanto lux purior est ... tanto magis in ea apparent rerum species.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)