- Dc.
- N.
I.
przynależność do stanu duchownego, godność duchownego; clerici munus ac dignitas
ChrPol p. 652 : iuniores predictorum fratrum propter c-am adipiscendam scolis dediti essent.
II.
1.
funkcja kleryka pełniącego niższe posługi w kościele lub kaplicy; clerici minoris in ecclesia vel capella quadam munus atque officium
KodKKr II p. 81 (a. 1381) : in capella B. V. Mariae ordinamus vnam precentoriam et sex mansionarias et vnam c-am.Cf. CLERICUS I 2.
2.
rodzaj beneficium kościelnego związanego z określonym ołtarzem lub kościołem; beneficium ecclesiasticum cum certo quodam altari vel ecclesia coniunctum
KodMp IV p. 321 (a. 1437) : presbiter et clericus altaris s. Bartholomei ... si quod ius in dictis decimis se racione dicte c-e habere putabat etc.
KodKrak I p. 238 (a. 1459) : Mathias de Mileiow canonicus Sandecensis vicarius perpetuus canonicatus cathedralis Cracouiensis et beneficij perpetui c-e clericus seu beneficiatus sancti Michaelis ... in castro Cracouiensi.Ita saepius saec. XV—XVI.
III.
rodzaj opłaty składanej proboszczowi na prowadzenie szkoły parafialnej; stips parocho ad regendam scholam conferri solita
AGZ II p. 232 (a. 1490) : pro ministro ecclesie ... c-am pro quolibet quartali ... solvere tenebuntur. ZabDziej IIIp. 359
( a. 1494) : Nicolaus ... petit a... plebano ... c-am, quam exegit in Czeski existens vicarius.Ita saepius saec. XV—XVI. Additur gen.
VisitByt p. 88 (a. 1598) : c-a a singulis parochianis duorum grossorum.Occurrit etiam pl.
Biecz p. 56 (a. 1529) : c-ae faciunt mr. 4.Cf. CLERICALIS II.