Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CLERICATUS

Gramatyka
  • Formyclericatus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -us
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. clerici munus ac dignitas.
    • α.
    • β. + clericatus corona capilli in coronae formam tonsi, quales ap. clericos in usu erant
  • II. infimus ordinum sacrorum gradus
  • III. beneficium ecclesiasticum cum certo quodam altari coniunctum

Pełne hasło

CLERICATUS, -us m.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • N.
I. godność i obowiązki duchownego; clerici munus ac dignitas.
N. locut.
α. aliquem ad clericatum promovere ( DŁUG. Op. p. 444 , cf. Th. III 1339,7 sq. ); simili sensu inducere ( MPH III p. 728, saec. XV exeunte).
Opp.
clericatum deponere ( MPH I p. 264, Thietmar ), a clericatu apostatare ( AKapSąd II p. 289, a. 1482).
β. clericatus corona tonsura; capilli in coronae formam tonsi, quales ap. clericos in usu erant
MARTIN. OP. Chr. p. 203 : papa super coronam c-us, quam gerit, omnino ipsa ex auro non est passus vti corona.
N. clerici habitum ac mores intelligi
NIC. BŁ. Tract. fol. 81b : non defert habitum vel tonsuram nec aliquid de c-u ostendit.
SSrSil I p. 381 (a. 1482) : episcopus Habelburgensis homo ... ferus et totus vanus et tyrannus, nil de c-u preferens.
II. klerykatura, najniższy stopień w hierarchii duchownej; infimus ordinum sacrorum gradus
StSyn III p. 14 (a. 1320) : primus ordinum sacrorum est c-us et ultimus episcopalis.
DŁUG. LibBen I p. 270 : collegium sedecim presbyterorum ... quorum decimus septimus c-us fungeretur officio.
III. beneficjum związane z określonym ołtarzem; beneficium ecclesiasticum cum certo quodam altari coniunctum
KodMp IV p. 321 (a. 1437) : presbiter et clericus altaris s. Bartholomei ... suo et dicti sui c-us ... nominibus.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)