- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
- H. (-ius),
- N.
I.
1.
szybko, prędko; velociter, celeriter.
N. locut.
α.
quam (quanto) citius
jak najprędzej; quam celerrime
KodKKr I p. 148 (a. 1306) : dare promittimus, quanto c-ius poterimus.
StPPP VIII p. 360 (a. 1390) : pratum sibi debet ... liberare ... quam c-ius potest.Ita saepius.
β.
in cito
od razu, na prędce; extemplo, statim
PrPol p. 96 (a. 1398) : causa ... non potest in c-o terminari.
2.
zaraz, wnet; mox, paulo post
RachJag p. 69 (a. 1388) : c-o post Natiuitatem Cristi.
AKapSąd III p. 68 (a. 1499) : c-o post tempora locacionis ville predicte.
II.
quam cito
skoro tylko, jak tylko; quam primum, simulac
KodWp III p. 41 (a. 1355) : quamdiu clericus fuero, et voluero clericari, sed quam c-o desinerem ... clericari etc.
KsgŁawKr p. 122 (a. 1375) : promisit dare marcas quam c-o hereditatem ... venderet.Ita saepissime.
Inde
tam cito ... quam cito :
StPPP I p. 218 (a. 1417) : totam villam ... resignaturum ... se obligauit tam c-o, quam c-o termini ... celebrabuntur.
Syn.
quam primum (
StPPP VIII
p. 432, a. 1397).
N.
jak długo... tak długo; quam diu ... tam diu
StPPP I p. 291 (a. 1426) : quam c-o Judaeus citat nobilem ad judicium, tam c-o Judaeus usuram non debet levare super terrigenam.