- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- B.
- BJ.
- N.
I.
dar nadprzyrodzony, łaska udzielona człowiekowi przez Boga; donum Dei, gratia divina in hominem a Deo
collata.
II.
łaski duchowe udzielane wiernym przez Kościół; gratiae spirituales ab Ecclesia tributae
DŁUG. Op. p.483 : episcopusper... sacerdotes ... idiomatis gnaros ... singulas caerimonias atque c-ta implebat.
Id. LibBen II p. 475 : villa ... propriam ... parochiam habere coepit, c-ta quoque ecclesiae suis parochianis administrare.