Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CASTIGATIO

Gramatyka
  • Formycastigatio, castigacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. propr. actus terendi
  • II. transl.
    • 1.
      • a. reprehensio, admonitio.
      • b. animadversio, poena.
      • c. malum, dolor, afflictio
    • 2. morum severitas, castitas.

Pełne hasło

CASTIGATIO s. CASTIGACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Ha.
  • N.
I. propr. tarcie; actus terendi
MARTIN. OP. Serm. fol. 152a : radendi ... sunt lapides maculosi per c-em.
Cf. CASTIGO I. 1.
II. transl.
1.
a. upomnienie, nagana; reprehensio, admonitio.
Syn.
correptio ( CracArt V p. 580, a. 1545).
N.
libri krytyka; censura
CALLIM. Greg. p. 183 : Ioannes Dambrowka quae scripsisset ... semper Gregorii iudicio et c-i subiiceret.
b. kara; animadversio, poena.
N. glossam Pol.
AGZ XV p. 147 (a. 1472) : c-em alias «kaszn».
N.
Dei dopust Boży; poena a Deo admissa
AGZ IV p. 208 (a. 1494) : quomodo Divine voluntatis c-e ... civitas nostra in depopulationem ... consecuta est.
Per metonymiam de morbo : KsgGrWp II p. 111
( a. 1399) : domina disposuit terminum ... quia jacet in Dei c-e.
Inde sensu latiore
c. cierpienie, nieszczęście; malum, dolor, afflictio
CodEp III p. 275 (a. 1477) : nam unde crevit molestia, incommodum et c-o, exinde veniet consolacio et utilitas.
2. surowość obyczajów, skromność; morum severitas, castitas.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)