- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
I.
urzędnik mający uposażenie w jakimś beneficium;
magistratus, cui reditus ex quodam
beneficio fluebant
1.
książęcy; principis
CodPom I p. 406 (a. 1229) : ab omni exactione curie mee et b-orum meorum.
KodMaz(K) p. 382 (a. 1233) : Conradus, dux ... villam ... ab omnibus b-iis et rectoribus ducatus sui immunem ... episcopo ... restituit.
KodMp II p. 104 (a. 1256) : ut castellanus et palatinus ... et quicunque alij b-ij prescriptas exacciones ... nullatenus in supradictis villis ... valeant extorquere.
PommUB p. 401 (a. 1289) : excipimus ... omnes incolas ... ab ... cunctis solutionibus ad nos vel ad nostros b-os pertinentibus.Cf. BENEFICIUM II 2 BENEFICIALIS BENEFICIATUS II 1 BENEFICUS.
2.
kościelny;
ecclesiasticus
StPPP III p. IV (a. 1576-1579): forma juramenti ministrorum ecclesiae et scholae aliorumque b-orum.
II.
lennik, wasal; is, qui
praedio aliquo lege beneficiaria
donatus est, vasallus
AUnii p. 176 (a. 1563) : dux ... Curlandiae ... se utriusque dominii (i. e. Poloniae et Lithuaniae ) b-um esse profiteatur.
N. syn.
donatarius (
ArPrawn VII
p. 59, a.
1566)
, vasallus (
Dogiel IV
p. 315,
a. 1548).
Cf.
BENEFICIARIUS
adi.