Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BENEFICIARIUS-2

Gramatyka
  • Formybeneficiarius, benefitiarius
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana - ii
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I. magistratus, cui reditus ex quodam beneficio fluebant
    • 1. principis
    • 2. ecclesiasticus
  • II. is, qui praedio aliquo lege beneficiaria donatus est, vasallus

Pełne hasło

BENEFICIARIUS s. BENEFITIARIUS, - ii m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
I. urzędnik mający uposażenie w jakimś beneficium; magistratus, cui reditus ex quodam beneficio fluebant
1. książęcy; principis
CodPom I p. 406 (a. 1229) : ab omni exactione curie mee et b-orum meorum.
KodMaz(K) p. 382 (a. 1233) : Conradus, dux ... villam ... ab omnibus b-iis et rectoribus ducatus sui immunem ... episcopo ... restituit.
KodMp II p. 104 (a. 1256) : ut castellanus et palatinus ... et quicunque alij b-ij prescriptas exacciones ... nullatenus in supradictis villis ... valeant extorquere.
PommUB p. 401 (a. 1289) : excipimus ... omnes incolas ... ab ... cunctis solutionibus ad nos vel ad nostros b-os pertinentibus.
Cf. BENEFICIUM II 2 BENEFICIALIS BENEFICIATUS II 1 BENEFICUS.
2. kościelny; ecclesiasticus
StPPP III p. IV (a. 1576-1579): forma juramenti ministrorum ecclesiae et scholae aliorumque b-orum.
II. lennik, wasal; is, qui praedio aliquo lege beneficiaria donatus est, vasallus
AUnii p. 176 (a. 1563) : dux ... Curlandiae ... se utriusque dominii (i. e. Poloniae et Lithuaniae ) b-um esse profiteatur.
N. syn.
donatarius ( ArPrawn VII p. 59, a. 1566) , vasallus ( Dogiel IV p. 315, a. 1548). Cf. BENEFICIARIUS adi.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)