- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
odwracać, kierować w inną stronę, odwodzić, odciągać, nie dopuszczać;
alio vertere, in aliam partem
convertere, deflectere.
N.
locut.
α. quod Deus avertat (
Lites I
p. 429,
a. 1320
et saepius). Simili sensu Deo avertente (
StPPP II
p. 391, a.
1434).
β.
quod avertatur
i. e. quod absit
PommUrk IV p. 388 (a. 1309) : hos ... reditus ... quovis suo tempore ... minisstremus, non obstante, si, quod a-atur, grandes fecerint excessus accipientes.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
acc.
c.
sq.
ab.
d.
sq.
ad.
e.
sq.
in
c.
acc.
f.
sq.
per :
AKapSąd II p. 217 (a. 1459) : iam iterum vis a-re a me populum per tuam predicacionem.
g.
sq.
adv.
loci,
v.
gr. alio.
h.
sq.
enuntiato finali
HUSSOW. p. 88, v. 611 : toxica ... procul a-ntia sensus, cernere ne possint verae praecepta salutis.
II.
zatrzymywać, wstrzymywać, przeszkadzać; impedire, irritum reddere
DŁUG. Hist. IV p. 699 : Hungari ... transitum Wladislai regis in Poloniam quam maxime a-unt.
Ib. V p. 543 : Maioris Poloniae milites in diaetam ipsam generalem ... venire ex industria omiserant, absentia sua decretationem subsidii a-suri.Ita saepius, v. gr. MIECH. p. 189 ; DECIUS p. 7 . ;
III.
singularia
1.
przeciągnąć na swoją stronę; aliquem ad causam
suam perducere
DŁUG. Hist. V p. 414 : quod capitaneus Naklensis ... quingentos equites ... a-isset etadguerram regi... inferendam ... stabilisset.
Et paulo infra mittebantur autem ad praefatum Wlodkonem et gentes ab eo a-sas crebri nuntii.
2.
(sq.
abl.
)
wyrwać;
evellere.
(cf.
Th.
II 1323, 23 sqq.)
ROYZ I p. 179, v. 518 : dogmatis insani si quicquam impubibus haesit, exsecrata sequens aetas id dispulit omne, a-itque animo et notis vos reddidit aris.