- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- A.
- N.
PP V p. 22 (a. 1425) : de quibus nobis ... plane apperuit (= apparuit ).
KodLit p. 364 (a. 1434) : woywoda ... bullas ... sanctitatis uestre ... metropolito ... destinatas apparuit [(=aperuit]).
I.
intrans.
1.
pojawiać się, przybywać, (o widzeniach) ukazywać się;
comparere, adesse (etiam de incorporalibus).
N.
iur. stawić
się w sądzie; coram\ iudicibus comparere
SchlUrk p. 426 (a. 1294) : piscatores nostri judicio scoltetinostri a-bunt.
PP III p. 226 (a. 1453) : si non a-ret coram iudicio, tunc etc.
2.
występować, zdarzać się, istnieć;
accidere, fieri, esse
KodWp I p. 76 (a. 1213) : hereditates ... cum ... utilitatibus, que nunc a-ent et procedenti tempore a-bunt.
*SSrSil XIV p. 79 (a. 1484) : moneta uniformis ... sicut ... in aliis terris et regnis a-et.
N.
glossam
Pol.
RFil XXIV p. 92 (a. 1418) : «wytwarzyl się»a-uit in specie.
N. locut.
α.
in effectum
dochodzić do skutku;
i. q. adduci
*CodVit p. 92 (a. 1403) : quod id, quod ... scribimus ... in effectum ... a-ret.
β.
in lucem :
AAlex p.468 (a. 1505) : omni die ibidem furticinia et rapinae in lucem a-ent.
3.
ukazywać się, być widocznym; conspici, in conspectu esse.
Additur
conspectui (
MIECH.
p. 86
)
,
oculis
vel
ad oculum (
Lites I
p. 240, a.
1339
;
SSrSil I p. 136, a. 1482). N. locut. α. ad legendum:
AUnii p. 73 (a. 1432) : litterae ... in circumferentia sigilli ... non a-bant ad legendum.Cf. KodWp V p. 647, a. 1440.
β.
propter apparere
dla ozdoby;
decoris gratia
RFil XLVIII p. 371 (a. 1501) : portant crines ... applicando eos ad caput propter a-re.Impers. apparet jest rzeczą widoczną; patet.
Syn.
constat (
KodWp III
p. 521, a.
1382
;
Tom. IV
p. 313, a.
1518).
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
ex.
c.
sq.
de.
d.
sq.
in.
e.
sq.
per:
Lites I p. 18 (a. 1320) : ut a-et per attestationes.
4.
zdawać się, okazywać się, wyglądać na coś;
se praestare,videri.
Impers.
apparet
zdaje się;
videtur.
N. locut.
prima facie
na pierwszy rzut oka;
primo aspectu
AKapSąd III p. 123 (a. 1508) : compos racionis existens, ut prima facie a-bat.Cf. ib. p. 182 (a. 1514).
II.
trans. wykazywać,
dowodzić?
Ostendere, demonstrare?
KodKrak p. 11 (a. 1310) : parte aduersa insufficienter a-nte.
Cf. supra: civibus Cracoviensibus... ius suum sufficienter ostendentibus et probantibus.
III.
podlegać, służyć;
oboedire, ministrare.
N.
constr.
a.
sq.
gen.
DŁUG. Hist. III p. 107 : civitas Wratislaviensis ... a Poloniae regni corpore se ... curavit subducere et alterius dicionis a-re.
b.
sq.
in
c.
abl.
RFil XXVIII p. 282 (a. 1390) : hec Virgo ... in Dei ... servicio semper a-bit.