Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ACCOMMODUS

Gramatyka
  • Formyaccommodus, accomodus, acommodus, acomodus
  • Etymologiacf. supra; superl.
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • conveniens, aptus, opportunus (de homine et de re)
    • α. + aures a-as adhibere distributio a-a aliquid benigne exaudire quae secundum textum, ad quem pertinet, intelligenda est

Pełne hasło

ACCOMMODUS s. . ACCOMODUS s. ACOMMODUS s. ACOMODUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • S.
[abl. sg. accommode
CodEp II p. 114 (a. 1419) : plus accomode tempore;
comp. plus accommodus (cf. supra); superl. plurimum accommodus
ib. III p. 24 (a. 1447) : ipsum pro qualitate ingenii ... plurimum accomodum scio labori;
stosowny, odpowiedni, przydatny, dogodny (o człowieku i o rzeczy); conveniens, aptus, opportunus (de homine et de re).]
N. locut.:
α. aures a-as adhibere przychylnie wysłuchać czegoś; aliquid benigne exaudire
KodWp II p. 2 (a. 1288) : nos ipsorum postulacionibus tamquam iustis pietate solita aures a-as adhibentes.
β. distributio a-a którą należy rozumieć według kontekstu; quae secundum textum, ad quem pertinet, intelligenda est
GIEŁCZ. p. 25 : terminus dicitur ... distributione absoluta et a-a ... Sed a-a, quando distribuitur terminus pro suppositis non tamen pro omnibus. Isto modo dicimus hanc esse veram «caelum tegit omnia», in quantum dictio «omnia» habet distributionem a-am non autem absolutam.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)