Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXTERNUS

Gramatyka
  • Formyexternus, externus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -i
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I.
    • 1. zewnętrzny, znajdujący się na zewnątrz
    • 2. zagraniczny, obcy, cudzoziemski
  • II. cudzoziemiec

Pełne hasło

EXTERNUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • A.
(ap. nos saec. XV ex. — XVI)
I. adi.
1. zewnętrzny, znajdujący się na zewnątrz; exterus, qui extrinsecus est.
N. locut.
ad externum na zewnątrz, po zewnętrznej stronie (murów obronnych); extrinsecus, extra (muros)
AAlex p. 125 (a. 1502) : quod vellent isti exercitus Withepsko intercipere, etsi non expugnarent castrum, oppidum nihilominus vellent ad e-um conflagrare.
2. zagraniczny, obcy, cudzoziemski; extraneus, peregrinus.
II. subst. externus,, -i m. cudzoziemiec; alienigena, peregrinus.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)