Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXIGUUS

Gramatyka
  • Formyexiguus, exiguum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -i
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I.
    • 1.
      • a. (de magnitudine) maly, skromny, niewielki, nieduży
      • b. (de quantitate) nieliczny, skąpy, ograniczony, słaby
      • c. (de tempore) krótki
      • d. (de qualitate) słaby, marny, lichy
    • 2.
      • a. mało znaczący, nędzny, ubogi
      • b. niezasobny w coś
  • II.
    • 1. mała ilość, odrobina, mało
    • 2. rzecz drobna, błaha, mało ważna

Pełne hasło

EXIGUUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • A.
  • N.
I. adi.
1. de rebus
a. (de magnitudine) maly, skromny, niewielki, nieduży; parvus, non magnus, exilis.
b. (de quantitate) nieliczny, skąpy, ograniczony, słaby; non multus, paucus, parvus, paucitate infirmus,
c. (de tempore) krótki; brevis.
d. (de qualitate) słaby, marny, lichy; tenuis, modicus, parvi momenti, vilis.
N. de
moneta :
COPERN. OpM . p. 34 : prestantem monetam ... reipublice ... salutarem, e-am vero perniciosam esse.
2. de hominibus
a. mało znaczący, nędzny, ubogi; humilis, miser, pauper.
b. niezasobny w coś; tenuis, indigens.
Constr. c. abl.
II. subst. exiguum,, -i n.
1. mała ilość, odrobina, mało; parvum, paucum.
N. de tempore
in exiguo i. q. brevi tempore
RFil XXV p. 150 (a. 1450) : in e-o «po crothkym czassze».
2. rzecz drobna, błaha, mało ważna; vile, tenue, pusillum.
N. locut.
DŁUG. Hist. I p. 477 : vir improbus atque in e-o ponens mendacia, fraudes et tradimenta.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)