Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXAUDITIO

Gramatyka
  • Formyexauditio, exaudicio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. wysłuchanie, przyjęcie do wiadomości
  • II. wysłuchanie (prośby, modlitwy)

Pełne hasło

EXAUDITIO s. EXAUDICIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • B.
  • H.
I. wysłuchanie, przyjęcie do wiadomości; actus auribus percipiendi aliquid
ArPrawn VI p. 69 (a. 1520) : pro revisione dampnorum dictorum bonorum ... et omnium incolarum pro e-e deputati venimus.
Incertum in textu corrupto
StPPP IX p. 30 (a. 1425) : qui sunt citati, quia exaudientes «zaloby» penam e-is «skasana» et citauit ipsos (sic ).
II. wysłuchanie (prośby, modlitwy); actus optata alicuius explendi.
N. locut.
ad exauditionis gratiam admittere ( KodKKr I p. 34, a. 1247 ; KodMp I p. 57, a. 1257 et saepe).
Opp.
ab exauditionis gratia repellere ( CodVit p. 1051, a. 1424).
Dicitur item de
exauditionis aure ( CodSil X p. 211, a. 1364 ; CodEp III p. 21, a. 1447) , efficacia ( CodSil(M) I p. 49, a. 1148 , cf. MPH II p. 11 ) , fiducia ( Lites II p. 424, a. 1400 ; Ztschr. XVIII p. 303, a. 1460) , ianua ( CIOŁ. Lib. I p. 191 ; CodVit p. 697, a. 1425) ;.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)