Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ENITOR

Gramatyka
  • Formyenitor
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i, -isus -ixus sum
Znaczenia
  • I.
    • 1. rodzić, wydawać na świat
    • 2. oprzeć się, wesprzeć się
  • II. z wysiłkiem coś robić, starać się usilnie, przykładać się do czegoś

Pełne hasło

ENITOR, -i, -isus s. -ixus sum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I.
1. rodzić, wydawać na świat; parere, gignere, edere (propr. et meton.). Occ. part. perf. sensu pass.: urodzony; natus (saec. XV ex. — XVI).
N. constr. sq.
ab :
ADAM p. 330 : munus a recenti e-xum ingenio.
2. oprzeć się, wesprzeć się; inniti, fulciri.
N. constr. sq.
super c. acc.
PEREGR. fol. A Ib : e-xa BVMaria super eum Christum tanquam super dilectum ad celum euolauit.
II. z wysiłkiem coś robić, starać się usilnie, przykładać się do czegoś; laborare, conari, strenue contendere, operam navare (saec. XV—XVI) .
Constr.
1. intrans. a. sq. ad c. gerund. b. sq. inf. c. sq. ut. 2. trans.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)