- F. (
- Th. s.
- v.
- empyrius),
- Bl.
- S.
- L.
non nisi caelum
niebo ogniste, wedle wyobrażeń starożytnych i średniowiecznych najdalsza od ziemi sfera niebieska, w średniowieczu identyfikowana z niebem chrześcijańskim; secundum antiquos atque m.
ae. astro-nomos sphaera caeli, quae est ultima a terra, eadem m.
ae. sedes angelorum et animarum beatarum putabatur
PEREGR. fol. x IIb : nonum est vltima spera, super quam collocatum est celume-um, in quo residet tota celestis curia.
MARTIN. OP. Serm. p. 58 nlb. : secundum caelum est spirituale, i.e. e-um, in quo est regio spirituum i. e. angelorum.
JAC. PAR. Tract. fol. B IIa : coelum e-um, qui est locus beatorum, quod in Scripturis paradisus nominatur.