- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- A.
I.
propr.
wystawać,sterczeć,górować nad czymś (wśród czegoś); prominere, exstare.
Additur
ab humero et sursuin (
ChrHP
p. 505
)
.
II.
transl.
1.
wybijać się wśród innych, wyróżniać, górować, odznaczać się; excellere, praestare, clarum, celebrem, notum
fieri.
2.
wydobywać się na wierzch, pokazywać, być widocznym, widnieć;
apparere, manifestum, conspicuum esse vel fieri,
conspici.
N.
explicationem
m.
ae.
GŁOG. Alex. I fol. O VIIIa : e-re i. iuxta manere vel apparere, vnde: e-et et non est in muliere fides.
3.
wynikać, powstawać; oriri, provenire (praec. de abstr. )
IusMet p. 141 (a. 1426) : formas bancorum et portionum et alias, ex quibus ipsis profectus e-at.
AGZ XI p. 92 (a. 1435) : intercedere a quolibet impedimento ... quod racione ... ville posset e-re.
Ib. p. 114 (a. 1436) : si ... alicui ex predictis causis aliqua e-ret nocivitas, tunc etc.Occ. brać początek, wywodzić się, pochodzić; originem ducere, effluere, procedere, emanare
CodEp III p. 422 (a. 1494) : cuius cancellarii persona, dignitas ac velud ex splendore domestico e-ns auctoritas.
III.
c. verbo imminendi confundi videtur; zagrażać
ZABOR. Tract. p. 46 : advertens discrimen sibi e-re.