Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ECCLESIASTICUS-1

Gramatyka
  • Formyecclesiasticus, ecclesiastica
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -orum
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I.
    • 1. kościelny, związany z Kościołem (katolickim), należący do Kościoła
      • α. + censura klątwa
      • β. concr.mus.+ accentus
    • 2. należny Kościołowi, składany tytułem daniny na rzecz Kościoła
    • 3.
  • II. + persona osoba duchowna

Pełne hasło

ECCLESIASTICUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • Ha.
  • N.
I. de rebus
1. kościelny, związany z Kościołem (katolickim), należący do Kościoła; qui Ecclesiae est, ad Ecclesiam pertinet.
Syn.
spiritualis ( GŁOG. Anim. fol. 75b et saepius).
Opp.
saecularis ( GALL p. 15, 11 et saepius), mundanus ( *Lites II p. 118, a. 1245). Occ. katolicki; catholicus
SACR. Elucid. fol. A 3a : Rutheni toto nisu conantes, vt ... nomen e-e religionis apud et inter eos abolitione prorsus interiret.
a. abstr. , praec. sacramentum ( StSyn III p. 6 et saepissime), caerimoniae ( CRIC. p. 193 ) , beneficium ( ArPrawnI p. 14, a. fere 1400 et saepius), immunitas ( AKapSąd II p. 625, a. 1476 et saepius), sors (i. condicio domus, opp. militaris et terrestris : KodUJ III p. 39, a. 1473) , status ( DŁUG. Hist. I p. 122 ) , iudicium (ius : KodMp I p. 8, a. 1192 et saepius; simili sensu forum: DokMp II p. 58, a. 1426), item erectio oppidi ( DokKujMaz p. 341, a. 1384 : ius spirituale vel erectio e-a oppidi ... ad... dominum Andream ... debet pertinere).
N.
α. censura klątwa; sacris interdictio( AKapSąd I p. 86, a. 1455 et saepius); simili sensu interdictum ( DokMp I p. 235, a. 1387 et saepius)
β. mus. accentus :
LIBAN fol. A VIb : accentus ... est autem e-us melodia quarumlibet dictionum syllabas iuxta accentus sui naturalis exigentiam regulate pronUnctians.
b. concr. bona ( CALLIM. Greg. p. 72 ; ;simili sensu res: VAdAnt p. 14, 4 et saepius), item pecuniae ( AKapSąd III p. 52, a. 1484) , mansus ( TArch p. 116, a. 1489 et saepius ib. ).
N.
vasa naczynia liturgiczne; quae ad cultum divinum peragendum pertinent (syn. sacrata: MARTIN. OP. Marg. fol. r lb).
Simili sensu
res (opp. temporales :
Lites II p. 157, a. 1413 : ecclesia ... spoliata in omnibus rebus e-is et temporalibus), item apparatus (religionis:
GALL p. 15, 11) , praeterea vexillum ( ArPrawn VIII p. 123, a. 1413) .
2. należny Kościołowi, składany tytułem daniny na rzecz Kościoła; qui Ecclesiae solvitur.
StPPP II p. 335 (a. 1429): IV marcas e-as ... obligauit se soluturum.
TArch
p. 179 (a. 1489) : villa ... solvit ... taxam e-am.
3. abs.
loco
subst. ecclesiastica,, -orum n.
KodUJ I p. 112 (a. 1416) : clerici ad curiam Romanam pro capessendis e-is (i. beneficiis )... ... confluentes.
Cf. Th. V 2,43,4 sqq.
II. de hominibus persona sim.: osoba duchowna; qui est de ordine sacro: sacerdos, religiosus vel clericus ( KodMp IV p. 69, a. 1399 et passim).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)