- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- L.
- A.
I.
propr. twardość, ostrość; durities, asperitas.
N. pl. meton.
*PommUrk IV p. 275 (a. 1307) : meta civitatis ... progreditur ... deinde recto tramite ultra «Holme» (Germ. )et terre d-as ibi sitas.
II.
transl.
A.
hominum
1.
twardość, odporność, wytrzymałość; tolerantia, patientia.
Additur
gen.
carnis vel corporis (
ChrPol
p. 610
;
KomPolit
p. 206, a. 1501
;et saepius).
2.
a.
nieczułość, otępiałość; callum, torpor.
Additur
desperationis (
CodSil V
p. 241, a. 1378).
b.
zatwardziałość, nieustępliwość, upór; obstinatio, animus
pertinax.
Abundanter additur obstinationis (
MARTIN. OP. Marg. fol. e 1a
), obstinatae mentis (
NIC. BŁ. Serm. I
p. 48
),
item
adi.
obstinata (
DŁUG. Hist. V
p. 287
).
c.
ostrość, surowość, okrucieństwo; rigor, asperitas, crudelitas.
B.
(rerum) dokuczliwość, uciążliwość; acerbitas (famis).