Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISPOSITIVUS

Gramatyka
  • Formydispositivus
  • Etymologia dispono, dispositus
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. phil. phil. usposobiający do czegoś, przystosowujący, przygotowujący
  • II. + nakazujący, postanawiający
  • III. iur. iur. upoważniający do czegoś

Pełne hasło

DISPOSITIVUS, -a, -um (dispono, dispositus)
  • S.
  • B.
  • L.
I. phil. usposobiający do czegoś, przystosowujący, przygotowujący; qui facultatem alicuius rei faciendae vel suscipiendae concedit, aliquem ad aliquid aptum reddit
MARTIN. OP. Serm. p. 76 nlb. : status sui discussio et melioris electio sunt d-a ad paenitentiam.
NIC. BŁ. Tract. fol. a Va : character baptismi est quedam qualitas seu signum consignatiuum Christo ... assimilatiuum fidelibus et d-um ad gratiam.
GŁOG. Anim. fol. G IVa : qualificatiue dispositiones non sunt absolute medium vnionis forme cum materia, sed bene sunt d-e pro vnione materie et forme.
Ita saepius.
Constr.
a. abs. b. sq. ad. c. sq. pro —omnes ut supra.
II. nakazujący, postanawiający; qui iubet, constituit
SSrSil VII p. 85 (a. 1459) : quod autem voluntas Dei sit sive d-a sive permissiva, quod iste regnet, vos intelligitis.
III. iur. upoważniający do czegoś; quo potestas aliquid (iure) agendi alicui datur
Tom. V p. 72 (a. 1519) : partes ... confirmationi faciende per pactum d-um consenserint.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)