Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DIIUDICO

Gramatyka
  • Formydiiudico, deiudico, diudico, diiudicatum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum -i
  • Część mowyczasownikrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. + aliquid badać sprawę, rozstrzygać, rozsądzić, wydać wyrok, zadecydować
    • 2.
      • a. zasądzić,sądzić czyjąś sprawę
      • b. oskarżać
  • II. transl.
    • 1. rozróżniać, odróżniać
    • 2. oceniać
    • 3. zasądzić, przysądzić, przyznać wyrokiem sądowym
    • 4. + iudicium rozpatrywać ponownie sprawę osądzoną?
  • II. wyrok

Pełne hasło

DIIUDICO s. DEIUDICO s. DIUDICO -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
  • A.
  • N.
[pass. pro act. in textu obscuro StPPP VI II p. 471 (a. 1398) : ita diiudicaris me de bonis meis.]
I. propr.
1. aliquid badać sprawę, rozstrzygać, rozsądzić, wydać wyrok, zadecydować; causam cognoscere, decernere, sententiam ferre, constituere. Glossae Pol.
TPaw II p. 294 (a. 1394) : terminus ... ad d-ndum, «cu rosprawe».
AGZ XII p. 101 (a. 1442) : quod quidem caput ([ f., cf. supra II 174, 34 nondum] d-ta (ed. dyndicata), vulgariter «ossadzona», nec per quempiam ... iure vincta est.
Ib. p. 195 (a. 1449) : istam causam nescientes difinire et de-re, alias «roszandzicz».
Ib. XVI p. 69 (a. 1469) : domine iudex ... vulnera non de-as, alias «nye obszandzasch».
Constr.
a. abs.
b. sq. dat. personae et quod:
KsgGrWp I p. 191 (a. 1394) : subjudex tibi hoc de-vit, quod eandem dominam non debes inpedire in ... hereditate Rokitnicza.
c. sq. dat. personae et inf.
StPPP IX p. 17 (a. 1418) : ius de-uit Petro solo (i. soli ) iuramentum pre stare contra istam querulacionem.
d. sq. dupl. acc.
KsgPrzem I p. 7 (a. 1404) : Ympner iure acquisivit, quod Iacussius pueros filii sui restituere debeat, et liber ab eo de-tus est.
Ib. p. 158 (a. 427) : Wolczko paruit iudicio quarto erga quendam (sic ) mulierem et est iustus d-tus ab ea.
e. sq. de.
f. sq. pro:
PrPol p. 395 (a. 1391) : pro XXXIV marcis diffiniendo d-re.
g. sq. inf.
ArSang II p. 34 (a. 1362) : partem molendini domino Raphaeli ... in perpetuum possidere d-uimus.
h. sq. acc. c. inf. (saec. XV).
2. aliquem
a. zasądzić,sądzić czyjąś sprawę; iudicare
KsgKaz p. 140 (a. 1381) : secundum legem ad mortem d-tus et sentenciatus.
TPaw III p. 124 (a. 1389) : interrogare ... aduocatum ... cum scabinis in iudicio ... locatis, si iudicauerunt dominum Johannem ... et si formaliter d-erunt, «odsandzili».
Ita saepius.
b. oskarżać; accusare
OrtWp p. 23 (saec. XV—XVI) : sicut tota communitas hominem d-vit, alias«obzalowalo»... pro quinque marcis.
II. transl.
1. rozróżniać, odróżniać; discernere, distinguere.
2. oceniać; aestimare
MARTIN. OP. Marg. fol. o 6b : non sacrificiorum magnitudinem, sed merita offerentium Deus d-at.
PommUrk 111 p. 24 (a. 1287) : hoc solum d-uimus inter omnia, vt ... transitoriis contrahamus aeterna.
3. zasądzić, przysądzić, przyznać wyrokiem sądowym; sententia iudicis tribuere
TPaw III p. 69 (a. 1388) : ruit penam ... eo, quod pecunias d-tas (ed. diiugatas; i. multam )non exsoluit.
DyplMog p. 98 (a. 1397) : Urbano praedictum famulum cum bipenne d-amus et praesentibus adiudicamus pacifice tenendum etc.
4. iudicium rozpatrywać ponownie sprawę osądzoną? rem iudicatam denuo cognoscere?
AGZ XVII p. 491 (a. 1503) : illa sunt adiudicata per commissarios ... et rogo non d-et vestra magnificencja, alias «nye poszodzay» iudicium commissarium.
II. part. perf. pro subst. diiudicatum,, -i n. ferei. q. wyrok; sententia iudicis
TPaw III p. 12 (a. 1386) : eidem domine ... kmetones secundum juris iuridicem per decem marcas secundum nostrum de-um soluere opportuerint.
Ib. p. 18 : Petrus cum Andrea ruit sex marcas, quod non fuit ad ostensionem nostram, quum fuit de-tum.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)