log. et gram. wyrazowo, jako odrębny wyraz; ut vox separata

GŁOG. Hisp. fol. 8a : incomplexum ... non est compositum d-r vt simplex terminus.

Id. Porph. fol. t Ia : Arestoteles vult, quod partes ipsius orationis debent significare d-r, et debent esse dictiones, et non debent significare vt propositiones affirmatiue vel negatiue ex occasione verborum.

Id. Alex. I fol. L VIa: si 'alleluia’ capitur orationaliter, tunc non est alicuius generis, sed si (ed. sic) capitur d-r, tunc interpretatur 'laus Dei’.

Ib. fol. Bb IVa : in ista oratione 'tu mecum gaudemus’ non est casus conceptus, quia 'mecum’ est aduerbium, quod non est alicuius casus; dicendum verum est, quando capitur d-r, sed hic capitur orationaliter, quia valet tantum sicut 'cum me’.

BYSTRZ. Log. fol. x IIIa : cuiuslibet nominis compositi aliqua pars alteri non vnita d-r est significatiua.

Cf. ORATIONALITER.