Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DESAEVIO

Gramatyka
  • Formydesaevio, desevio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ire, -ii, -itum
Znaczenia
  • srożyć się,szaleć
    • a. abs.
    • b.
    • c.
    • d.
    • e.

Pełne hasło

DESAEVIO s. DESEVIO, -ire, -ii, -itum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
srożyć się,szaleć; saevire, furere. Praeterquam quod de animantibus dicitur etiam de ira ( CodEp I 1, p. 134, a. 1442) , rigore iuris ( FormJ p. 58 ) , dissensionibus et odiis (cf. infra 52),peste ( Tom. VI p. 23, a. 1522).
Constr.
a. abs.
b. sq. in c. acc.
c. sq. abl. , v. gr. tyranni saevitate ( CIOŁ. in CodEp I 1, p. 49, a. fere 1418) , crudelitate ( CodEp III p. 339, a. 1487) , rabidis morsibus (de muribus DŁUG. Hist. I p. 95 ).
d. sq. in c. abl.
KodLit p. 184 (a. 1414) : quis unquam tanta abhonoracione in Christi fidelibus d-isset.
e. sq. inter
ib. p. 145 (a. 1411) : inter nos disensiones et odia ... d-bant (ed. deseruebant).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)