ten, kto bierze coś od kogoś tytułem okupu; qui a captivo pretium redemptionis exigit
DŁUG. Hist. III p. 91 : amaro et exulcerato ... ferens animo ... patris sui Henrici quinti captivitatem depactationemque ... in Cunradi ducis Glogoviensis, patris sui captivatoris et d-is, nepotes saevit.Cf. DEPACTO II DEPACTATIO I.