- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- N.
świątynia, przybytek, miejsce święte; aedes sacra, templum (praec. gentilium). Occ. de Christianorum aedibus sacris
HUSSOW. p. 92, v. 725 : haeretici spoliare iubent auro d-a.
KOMOR. p. 220 : cernuntur vestigia illius d-i, quod de lignis erat (de ecclesia in Monte Calvo ).
Meton.
caeli
niebiosa
NIC. POL. p. 58, v. 229 : a d-is celi virtute salubris dirigitur callis.