Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEFENSIBILIS

Gramatyka
  • Formydefensibilis, defensibilia
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e -ium
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. zdatny do obrony, służący do obrony, obronny
  • II. rzeczy konieczne do obrony

Pełne hasło

DEFENSIBILIS, -e
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • L.
I. adi. de rebus: zdatny do obrony, służący do obrony, obronny; ad defendendum aptus, qui ad defensionem spectat
Lites II p. 429 (a. 1403) : tenebuntur procedere cum armis d-bus et offensibilibus ad opponendum se dictis hostibus et ad defendendum patriam.
ZABOR. Tract. p. 83 : prohibetur, ne clerici ... arripiant arma, quod intelligitur de armis offensibilibus, non autem d-bus.
Ita saepius.
N. de hominibus
ŁASKI ComPriv fol. 228a : satellites seu homines d-es, quos secum principes assidue tenentur habere.
II. subst. defensibilia,, -ium n. rzeczy konieczne do obrony; quae ad defensionem necessaria sunt
SSrSil IX p. 266 (a. 1468) : qui ... hereticorum fautori ... arma, currus ... vel quecunque alia offensibilia vel d-ia ... dare ... presumpserint etc.
CorpJP III p. 315 (a. 1514) : direxeramus fideles nostros... ut... castra... Prusiae perlustrarent... qua in securitate tam in commeatibus, quam in d-bus serventur.
Ita saepius. Cf. DEFENSABILIS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)