stawienie się na rozprawę sądową (zwł. w nieobecności strony przeciwnej); actio in iudicio comparendi (praec. absente adversario)

KsgGrWp II p. 15 (a. 1391) : in dicto termino Petrus ... astitit ipso Poros absente; extunc ... ex decreto capitanei Petro ... a-em termini adjudicavimus.

AGZ XIII p. 57 (a. 1437) : Nicolaus ... astitit primum terminum super Iohannem ... alias «zdaway» in a-e.

KodMaz(L) p. 238 (a. 1468) : post cuius ... termini a-em, judiciariam quoque condempnacionem ... dux Conradus ... ad diem octavam, videlicet date presencium, fuerat concitatus alias «przypowyesczon».

AGZ XVII p. 215 (a. 1483) : super qua termini a-e Golambek memoriale posuit.

Cf. ASTO III 1. ASTANTIA I 1 ASTATIO ASTITIO I ASTITUTIO I.