I.
aliquid alicui
przyznać coś komuś
wyrokiem sądowym; iudicum sententia
aliquid alicui tribuere,
concedere
StPPP XI p. 209 (a. 1445) : debent ponere vestimenta, quae receperant; cui tunc ius a-erit, ille ipsa recipiat.
AGZ XVII p. 445 (a. 1477) : quam penam in te iudicium sibi Narayowsky decrevit et a-vit circa condemnacionem.
ArPrawn V p. 385 (a. 1479) : ex quo iam mihi a-atis vadium suscipere in secundo ortilegio.
ZabDziej II p. 2 (a. 1482) : officialis Stanislao ... Margaretham uxorem priorem adiudicavit et a-avit.
N. pignoris
loco
KsgŁawKr p. 3 (a. 1365) : domus ... Voytkoni ... in V marcis ... est a-ta, quam tenebit, quamdiu dicta pecunia ... non fuerit persoluta.
II.
dodatkowo
rozstrzygnąć jakąś sprawę; denuo
decernere de aliqua re
AGZ XV p. 97 (a. 1468) : terminus, qui ad a-ndum alias «ku dokazanv» ... per ... Petrum ... indicem ... ad diem hodiernam ad interrogandum fuit receptus.