Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ASPERNOR

Gramatyka
  • Formyaspernor
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ari, -atus sum
Znaczenia
  • I. gardzić, pogardzać, lekceważyć
  • II. sprzeciwiać się czemuś, nie chcieć czegoś

Pełne hasło

ASPERNOR, -ari, -atus sum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • B.
[ inf. praes. act. aspernere vel aspernare: GŁOG. Alex. I fol. 104b : sperno, spreui, spretum id est contempnere, inde aspernere et aspernor, -aris etc.
Tom. X p. 312 (a. 1528) : eam ipsam concordiam non aspernare. Ib. XIII p. 49 (a. 1531) : bonae vicinitatis vinculum aspernare. gerundivum aspernendus: Tom. XIII p. 257 (a. 1531) : vir probus et ingenio doctrinaque non aspernenda.]
I. gardzić, pogardzać, lekceważyć; spernere, contemnere.
N. sensu pass.
DŁUG. Hist. I p. 526 : preces suas crebro ad imperatorem fusas a-tum iri advertisset.
Ib. II p. 24 : Wladislaus de a-ta admonitione ... archiepiscopi... corpore et animo torquebatur.
II. sprzeciwiać się czemuś, nie chcieć czegoś; adversari, abhorrere.
Constr. ad
I-II:
a. sq. acc.
b. sq. inf.
c. sq. acc. c. inf.
d. abs. *CodEp I 1, p. 130 (a. 1442) : illa, si quid interdum pro suis agendum fuerit, saltem non a-batur.
e. sq. dat. ? Tom. V p. 326 (a. 1520) : nos ejus precibus et exhortationibus concedimus, nec tantorum principum legatorum conventui a-ri volumus (nisi leg. conventum).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)