- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- A.
I.
propr.
1.
nierówność powierzchni, chropowatość, szorstkość; inaequalitas superficiei.
N.
glossam
Pol.
RFil XXIV p. 359 (saec. XV medio): vestium a-s «grubawe a proste».
N. in
imagine
DŁUG. Op. p. 3 : libelli praesentis ... labes et a-s tua limetur industria.
2.
loci
nierówność terenu, niedostępność, stromość;
locus invius
ac montuosus.
N.
pl.
CodVit p. 1022 (a. 1416) : coegerunt nos ... a-es ... in plana convertere et vias rectas facere.
II.
transl.
1.
ostrość, surowość, przykrość; acerbitas, severitas, durities,
v.
gr. hiemis, frigoris, vocis.
Opp.
iucunditas (
DŁUG. LibBen III
p. 135
).
N.
vitae
et
abs.
surowość obyczajów, asceza; morum severitas
STAN. OFM p. 849 : felix Iazecho uite sue a-em tamquam a fonte originali a beato Dominico sumpsit.
NIC. BŁ. Serm. I p. 6 : prędicatores praedicant paupertatem, abiectionem et a-em.
2.
gwałtowność, bezwzględność; acerbitas, vehementia.
N.
pl.
WŁODK. p. 175 : quod blandimentis, non a-bus debent illi studere, qui alios debent convertere.