Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ARROGATIO

Gramatyka
  • Formyarrogatio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. przyjęcie za syna kogoś, kto nie jest już pod władzą ojcowską
  • II. (w ogóle) przyjęcie do rodziny osoby dorosłej
  • I. domagać się czegoś dla siebie, rościć sobie pretensje do czegoś, uzurpować sobie coś lub prawo do czegoś
  • II. + damnum, iniuriam, bellumj2wyrządzać komuś coś złego (np. krzywdę, szkodę), wypowiadać (wojnę)kto nie jest już pod władzą ojcowską. (w ogóle) przyjąć kogoś do swego rodu

Pełne hasło

ARROGATIO s. ARROGACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • S.
I. przyjęcie za syna kogoś, kto nie jest już pod władzą ojcowską; actus in filii locum asciscendi aliquem, qui iam non est in patria potestate.
II. (w ogóle) przyjęcie do rodziny osoby dorosłej; (in universum) actus asciscendi adultum in familiam
KADŁUB. p. 40 : nam qui tondetur, incipit esse tondentis nepos per simplicem adoptionem; mater vero eius fit soror adoptiva eiusdem per a-em. AR-ROGO s. ADROGO s. AROGO, -are, -avi, -atum F. Th. S. Dc.
I. domagać się czegoś dla siebie, rościć sobie pretensje do czegoś, uzurpować sobie coś lub prawo do czegoś; vindicare, petere aliquid (saepe addito sibi^.
Constr.
a. sq. acc. a. sq. inf.
Tom. III p. 92 (a. 1514) : nobis tribui a-amus, quidquid aut sue majestati aut eius natis tribuitur.
II. wyrządzać komuś coś złego (np. krzywdę, szkodę), wypowiadać (wojnę); inferre alicui aliquam rem adversam (e. gr. damnum, iniuriam, bellumj
ArHist V p. 303 (a. 1412) : alicui ... iniuriam a-re.
KodLit p. 168 (a. 1413) : subditis Magistri ... nulla ... dampna vel iniuria (sic ) debemus a-re uel inferre.
CIOŁ. Lib. II p. 92 (a. 1428) : extunc ... subditi uniuersi ... potuerint nobis... maledicere... et quelibet obprobria, bella, gwarras a-re. III. iur.I. przyjąć za syna kogoś, ,
kto nie jest już pod władzą ojcowską; in filii locum asciscere aliquem, qui iam non est in patria potestate. 2 . (w ogóle) przyjąć kogoś do swego rodu; (in universum) aliquem in gentem asciscere
ArHist II p. 352 (a. 1499) : Martino episcopo ipsum Stanislaum et posteritatem eius in suam et familiae suae fraternitatem domesticam adoptante a-nteque (cf.
KodPol I p. 354 ) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)