Ogólne
Pełne hasło
Więcej

APPOSITUM

Gramatyka
  • Formyappositum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. gramm. t.t.orzeczenie
  • II. nakład,wydatek
    • 5.
  • III. zastaw, poręka

Pełne hasło

APPOSITUM, -i n.
  • F.
  • Th.
I. gramm. t.t.orzeczenie; praedicatum
StPPP X p. 6 (a. 1425) : inter distinctionem et subdistinccionem differencia est triplex: primo vel prima, quia distinctio debet habere suppositum et a-utn, subdistinccio vero non. Et paulo infra 2-us modus abreviandi materiam ... est, ubi plura supposita referuntur ad unum a-um, exemplum: quia pius, prudens, humilis, pudicus, sobrius, castus fuit et quietus. Nescio an huc spectat
GŁOG. Hisp. fol. 42a : nominativus respectu ubi vel a-i quandoque significat rem agentem.
II. nakład,wydatek; expensa
ArHist XI p. 488 (a. 1462) : summa a-orum super molendinum.
AGZ XVI p. 423 (a. 1496) : quicquid apponeret Iacobus, hoc a-um alias «naklad» debet fore de viginti sex mar. tot vicibus, quod vicibus esset expedicio bellica.
Cf. APPONO II A 6 APPOSITIO II 1 APPOSITURA.
5.
III. zastaw, poręka; pignus RFil XXXIII p. 130 (a. 1471) a-um «porączenye».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)