Ogólne
Pełne hasło
Więcej

APOSTATICUS

Gramatyka
  • Formyapostaticus
  • EtymologiaGr. άποστατικός
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
Znaczenia
  • I. ten, który odstąpił Boga lub wiary chrześcijańskiej
  • II. właściwy odstępcy

Pełne hasło

APOSTATICUS, -a, -um (Gr. άποστατικός)
  • F.
  • Th. (rec.)
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
I. ten, który odstąpił Boga lub wiary chrześcijańskiej; qui a Deo vel fide Christiana defecit.
Dicitur de
angelis; spiritibus ( DŁUG. Op. p. 231 ) , sacerdotibus ( CorpJP IV p. 36, a. 1523) ;
item abs. loco
subst. odstępca od wiary; i. q. apostata
MARTIN. OP. Marg. fol. 13a : papa, qui sine electione cardinalium ... intronisatus fuerit, non apostolicus sed a-us habeatur.
*CodEp I 1, p. 92 (a. 1438) : pro hereticis et a-is ac infidelibus.
II. właściwy odstępcy; qui apostatae est.
Dicitur de
apophthegmatibus ( Tom. VIII p. 14, a. 1526) , doctrina ( Dogiel IV p. 237, a. 1526), piaculo, contagio ( KADŁUB. p. 151, inde ChrMP p. 525 ).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)