- Dc.
- B.
theol. cecha
jakiejś rzeczy polegająca na tym, że
jest ona miła Bogu; de merito et gratia alicuius
rei, quibus efficitur, ut a Deo
accipi possit
NIC. BŁ. Serm. III p. 66 : sed valor et a-as eorum (sc. bonorum operum ) ex operante spiritu aestimatur.
Id. Tract. fol. 65b : per que omnia designatur istius sacramenti grata Deo a-as.