Ogólne
Pełne hasło
Więcej

INTUITIO

Gramatyka
  • Formyintuitio, intuicio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1. actus intuendi, contemplatio.
    • 2. phil.+ INTUITUS I 1 α. comprehensio, quae contemplatione fit cognitio
  • II. + tuitionis): facultas loco alterius coram iudice respondendi

Pełne hasło

INTUITIO s. INTUICIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
  • N.
I.
1. propr. oglądanie, patrzenie; actus intuendi, contemplatio.
2. phil. bezpośredni ogląd (jako forma poznania); comprehensio, quae contemplatione fit
VITELO Persp. p. 137 : i-em ... dicimus illum actum, quo uisus ueram comprehensionem formae rei diligenter perspiciendo perquirit, non contentus simplici receptione, sed profunda indagine. Ib. infra] per i-em [visus ... considerat omnes intentiones partium formae uisae occultas aspectui et certificat omnes dispositiones illius formae uisae.
SŁUP. MixEl p. 161 : nec intellectus separatus intelligit ... per species acquisitas per i-em rerum ad extra, quia sic non intelligit ante speracionem ... nec post.
Cf. INTUITUS I 1 α. Occ. i. prorsus q. poznanie; cognitio
JAC. PAR. Serm. fol. 130a : ego ... veni legem non soluere, sed adimplere, exponere, explanare et i-em legis ad lucem ponere (alluditur ad Vlg. Matth. 5, 17 .)
Cf. Th. VII 2, 95, 28 sqq.
II. singulare (confunditur c. voce tuitionis): zastępstwo prawne; facultas loco alterius coram iudice respondendi
ArPrawn II p. XIII (saec. XV med.) : item i-o dicitur intercessio, vulgariter «zascziczene» vel «zasthampyenye» (nisi leg. tuitio).
Cf. INTERCESSIO II 1.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)