I.
de tempore
1.
(durative) jeszcze, jeszcze teraz (dotąd, do tej pory); adhuc, etiam nunc.
Per abundantiam additur adhuc, nunc, tum, usque; in sententiis negativis i. q. nondum.
2.
praec.
in iunctura
etiam atque etiam
raz po raz, bez przerwy,nieustannie; iterum ac tertio vel iterum ac saepius.
3.
(inceptive) już;
iam.
II.
(de modo)
1.
nawet, a nawet; immo,
praec.
in iuncturis aut etiam immo etiam, quin etiam. In sententiis negativis
(nec, non ... etiam) i. q. ne ...quidem.
2.
(additive)
c.
comp.
jeszcze.
3.
(corrective) raczej;
potius.
4.
nonnumquam i. q. chociaż;
etiamsi.
III.
coni.
(conectit singulas voces, sententias secundarias vel primarias)
też, także, również, jeszcze,nadto; quoque, insuper, praeterea.
Hoc sensu occurrit post binas negationes nec (neque)... non etiam. Iungitur
a.
c.
particulis conexivis et adversativis at (atque) etiam, (similiter) et etiam, prout etiam.
b.
per abundantiam
c.
syn. etiam et, etiam quoque (quoque etiam), ac etiam.
N. correlationes (comp. ):
tam (etiam) ... quam etiam; cum ... tum etiam; tum ... tum etiam; non solum (tantum) ... sed (verum) etiam; non tantum ... quam etiam; nedum ... verum etiam.