Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EREMITA

Gramatyka
  • Formyeremita, heremita, heremitha,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. anachoreta in eremo habitans.
  • II. monachus, qui vitam solitariam in eremo agit

Pełne hasło

EREMITA s. HEREMITA s. HEREMITHA, -ae m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • H.
  • N.
  • K.
I. pustelnik; anachoreta in eremo habitans.
II. członek zakonu pustelniczego; monachus, qui vitam solitariam in eremo agit
KodMp I p. 320 (a. 1363) : religiosorum virorum fratrum ordinis h-arum sancti Augustini, qui viuentes sub iugo regule exemplum viuendi prebent Christifidelibus.
KodKKr II p. 122 (a. 1387) : pro sustentacione cenobitarum fratrum e-arum ordinis sancti Augustini in Casimiria, in monasterio sancte Catharine degencium.
Ita passim.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)