- Dc.
- B.
- L. (omnes
- s.
- v.eclipso),
- H.
- Ha.
I.
propr. ulegać zaćmieniu (o słońcu, księżycu);
eclipsim pati, deficere (de sole, luna)
MPH II p. 869 (saec. XV in.in) : ante horam decimam horologii ... e-bitur sol.
Ib. infra modica pars solis ... apparebit non e-ta.
DŁUG. Hist. V p. 511 : dum ... luna in domo Martis fuisset e-ta.Ita passim saec. XV—XVI.
N.
α.
in imagine
NIC. BL. Serm. III p. 76 : sol iste, id est Beata Virgo in passione Filii Dei e-tus est, sufferens vim doloris.
DŁUG. Op. p. 340 : Cracoviensis ecclesia ... mutilata fuerit in diem hanc et e-ta caliginem ... regno Poloniae superducens.Ita saepius. Glossae Pol.
RFil XXII p. 24 (saec. XV med.) : e-atur «zaczymyssą».
Ib. p. 25 (saec. XV med.) : e-tus «vthaiony».
β.
luna eclipsata
(in descriptione insignis nobilium) księżyc niepełny, i. non plena (
RHer III
p. 72, a. 1531
:
pro insigni ferre solent lunam e-tam in campo celestino).
II.
transl. podupadać, słabnąć, tracić znaczenie; languescere, destitui, irritum fieri
PommUrk IV p. 71 (a. 1302) : ne principum condonationes ... variacione morum aut dilacione temporum e-entur.
FormJ p. 2 : iusticia ... quasi mortificata resurget et e-ti iuris suppleatur defectus.
N. constr. sq. abl.
KodWp II p. 138 (a. 1297) : humana ... condicio sic cellule memorialis officio e-atur, quod ... diu gestorum non valeat recordari.