- Dc.
- B.
- L.
przykry, niemiły, nieprzyjemny; qui displicet, molestus, acerbus
CIOŁ. Lib.I p. 203 : sanctitati vestrae non cessit ad gratum, quod ... a domino palatino ... legacionem suscepi sanctitati vestrae d-em.
CodEp II p. 258 (a. 1431) : a quo nunquam quid contrarii vel d-is nobis evenire credebamus.Ita saepius usque ad saec. XVI.
Iuxta ponitur
exsecrabilis (
DŁUG. Hist. III
p. 238
), molestus (
ib.
p. 590
), tristis (
GŁOG. Anim. fol. H IIIa).
II.
brzydki; foedus, turpis
RFil XXV p. 155 (saec. XV med.med) : d-e «brzythkye».
AKapSąd II p. 217 (a. 1459) : verba d-ia ipsi intulit.