Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DIFFAMATORIUS

Gramatyka
  • Formydiffamatorius, defamatorius, deffamatorius
  • Etymologiadiffamator
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. + verba obiecta contumeliosus, calumniosus, probrosus, praec.
  • II. qui ad calumniam spectat, de calumnia agitur

Pełne hasło

DIFFAMATORIUS s. DEFAMATORIUS s. DEFFAMATORIUS, -a, -um (diffamator)
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • H.
  • Ha.
I. obelżywy, ubliżający, oszczerczy; contumeliosus, calumniosus, probrosus, praec. verba :
StPPP VIII p. 896 (a. 1400) : pro malis verbis d-iis.
KodTyn p. 233 (a. 1421) : intulit sibi verba d-a.
Ita vulgo saec. XV—XVI. Simili sensu obiecta :
APozn I p. 310 (a. 1460) : pro quibusdam obiectis d-iis occasione furticinii.
Praeterea libellus (contra aliquem: KOMOR. p. 101 ) , charta ( AKapSąd II p. 458, a. 1404) .
Simili sensu abs. loco subst.
DANT. in
Tom. IX p. 214 (a. 1527) : quomodo d-um certis rationibus inducta adhuc apud se continuerit magnificentia.
II. dotyczący (lub stanowiący przedmiot) ubliżającego oskarżenia; qui ad calumniam spectat, de calumnia agitur
StPPP II p. 272 (a. 1422) : causa d-a in milicia.
ZabDziej I p. 105 (a. 1481) : est ei solucio facta ... que inter ipsos erat d-a.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)