[DEIERATIO]
s.
DEIURACIO,
-onis
f.
- F.
- Th. (rec.),
- S.
przysięga; ius iurandum
KsgMaz III p. 142 (a. 1435) : racione huius d-is notarius sibi non mandavit flectere genua et ipse Iacobus tercio solus iuravit.