Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECIDO-2

Gramatyka
  • Formydecido, descido
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -cidi, -cisum
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. + ligna excidere. Occ.
      • a. + signum exsculpere, incidere (signum, quo locus indicetur, ubi graviora quaedam lege acta sunt)
      • b. + pratum metere, demetere
  • II. transl.
    • 1. decernere, diiudicare, constituere.
    • 2. finem alicui rei imponere, aliquid absolvere
    • 3.
      • a. + marcam detrahere, demere
      • b. tribuere, assignare, adiudicare

Pełne hasło

2. DECIDO s. DESCIDO, -ere, -cidi, -cisum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • A.
[3. ind. perf. act. decisit infra 88,1O.]
I. propr.
1. ligna sim. : wyciąć, wyrąbać; excidere. Occ.
a. signum wyryć, wyciąć (znamię na oznaczenie miejsca jakiegoś prawnie ważnego zdarzenia); exsculpere, incidere (signum, quo locus indicetur, ubi graviora quaedam lege acta sunt)
AGZ XIV p. 370 (a. 1453) : Nicolaus... attemptavit ius tamquam pars adversa cum nobili Sonka ... sicut ipsis iudicium dedit pro aprobacione signi d-si lignei in citacione.
Ad rem cf. Słownik Staropolski s. v. ciosn.
b. pratum kosić; metere, demetere
Visit. p. 538 (a. 1539) : a defalcastratione prati, quod domino regenti singulis annis d-re coloni solent.
II. transl.
1. rozstrzygnąć, zdecydować, orzec, postanowić; decernere, diiudicare, constituere.
Syn.
arbitrari ( Lites II p. 442, a. 1409) , concludere ( ib. ), determinare ( AKapSąd I p. 21, a. 1433) , discutere ( Lites II p. 39, a. 1412) , iudicare ( KodMp IV p. 192, a. 1421) , pronuntiare ( KodPol I p. 270, a. 1399 ; Lites II p. 39, a. 1412) .
Constr.
a. abs.
b. sq. acc. , v. gr. controversiam, negotium, quaestionem, item actionem ( CALLIM. Hist. p. 38 ) , casum dubium ( AKapSąd III p. 292, a. 1508) , causam ( KodMp I p. 13, a. 1212 et passim usque ad saec. XVI), fomitem discor diae ( KodPol II p. 13, a. 1233).
c. sq. abl. , v. gr. calculo diffinitivae sententiae ( KodMp I p. 13, a. 1212) , fine debito vel laudabili ( *KodKKr I p. 35, a. 1247 et saepius), iudicio iusto ( KodPol II p. 13, a. 1233) , iure ( CALLIM. Hist. p. 38 ) .
d. sq. in c. abl.
AKapSąd I p. 21 (a. 1433) : quidquid autem in hiis d-sum et determinatum fuerit, se servaturos submiserunt.
ARect I p. 107 (a. 1475) : non iurauit decisorie, prout in propositione sua d-sit.
e. sq. super:
AKapSąd III p. 292 (a. 1508) : super casu dubio ... d-ant.
f. sq. inf.
AKapSąd II p. 66 (a. 1426) : si vero dicta generalis decisio d-et tantum solvere ecclesie etc.
AGZ XII p. 426 (a. 1438) : Mathias ... d-it sentenciare.
g. sq. enunt. interrog.
2. położyć czemuś kres, zakończyć coś ostatecznie; finem alicui rei imponere, aliquid absolvere
PommUrk III p. 121 (a. 1291) : cum... gesta principum defluerent in obliuionem, si non ea scriptis reconderentur memorabilibus ... vt obliuio eorundem d-atur et calumpnia malignantium in gestis rebus precludatur.
KodMp II p. 211 (a. 1307) : causas ... idem aduocatus iudicet... d-sis omnibus calumpnijs, que possent ex parte potentium suboriri.
Ita saepius saec. XIV—XV.
3. singularia
a. marcam odliczyć; detrahere, demere
BreslUB p. 42 (a. 1272) : saluum erit dicto abbati ad arbitrium sapientum marca auri d-sa residuum precii infra annum exoluere.
b. przyznać coś komuś, przydzielić; tribuere, assignare, adiudicare
DokKujMaz p. 177 (a. 1233) : archidiaconalem personatum ecclesie restituimus Crusuiciensi, quem dominus ... Hogerius iam dicte d-sum ecclesie Vladizlauiensi archidiaconatui ... vniuerat.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)