iur.
sententiam iudicis
«naganie», tj. krytykować, podawać w wątpliwość wyrok sędziego; reprehendere, in dubium vocare
(cf.
s.
v. arguo supra I 744,6 sqq.
ArPrawn II p. 41 (saec. XIV med.med) : idem d-ns sentenciam iudicis ... nullatenus audiatur (v. l. redarguens ib. p. 254 et 315 et ib. IV p. 312 et 676).