- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- N.
I.
propr.
iur.
1.
sporny, podlegający sporowi;
controversiosus, ad litem pertinens
KodMaz(L) p. 123 (a. 1398) : ita ... quod semper factum et negocium ipsum c-um procedere debeat ad effectum.
ArPrawn VII p. 171 (a. 1566) : dies in fundo c-o comparendi sit terminus peremptorius.
Item
bona (
MonStp
p. 110, a. 1585)
, granicies (
RevVlad
p. 2, a. 1598)
, res (
ArPrawn VII
p. 10,
a. 1566).
2.
de partibus in iudicio: przeciwny;
adversus
AGZ XVI p. 322 (a. 1501) : utrum preco civilis ... potest erga me partem activam, hominem nobilem ex parte c-a agere.
II.
transl. niepewny, wątpliwy; incertus, dubius.