- S.
- Dc.
- B. (-e
- subst.),
- H.
- Ha.
- N. (-e
- subst.)
I.
adi.
1.
dotyczący spowiedzi, uzyskany przy spowiedzi; qui ad confessionem pertinet, per confessionem acquisitus est
ArHist V p. 307 (a. 1392-1412): indulgentia c-is.
ArPrawn I p. 183 (saec. XV) : auctoritas pro hominibus data presbitero c-is.
Ib. p. 435 (a. 1556) : absolutionum a iuramentis c-um.
2.
filia
spowiadająca się u kogoś, będąca czyjąś penitentką; quae alicui peccata confitetur
STAN. OP p. 860 : Felicia ... uenit ad sanctum Iazechonem, cuius erat filia c-is.
II.
subst.
confessionale,,
-is
n.
1.
list spowiedni (upoważniający posiadacza do wyboru własnego spowiednika, który miał prawo udzielania mu raz w życiu oraz w godzinie śmierci całkowitego rozgrzeszenia, a także odpustu zupełnego); litterae, quibus concedebatur ius proprium confessorem eligendi, qui semel in vita et in articulo mortis plenam remissionem peccatorum indulgentiamque impertiri posset
AKapSąd II p. 17 (a. 1415) : asserens se habuisse c-e de curia.
SSrSil I p. 401 (a. 1490) : c-ia, que dabantur pro quarta unius floreni Renensis, plenissime remissionis semel in vita et in mortis articulo.Ita saepius.
2.
konfesjonał; sella audiendis confessionibus destinata
SSrSil I p. 311 (a. 1482) : c-e magne auctoritatis, quod pro monasterio summe necessarium foret pro servacione conscientiarum hiis discriminosis temporibus.