tzw. konary, poddani niewolni mający pieczę nad końmi książęcymi; servi, quorum curae equi principis commissi erant (ad rem cf. K. Buczek, Książęca ludność służebna w Polsce wczesnofeudalnej, Wrocław—Kraków 1958, p. 29—33)

KodPol III p. 7 (a. 1166) : decimam ville ... in qua sedent c-ij duo (ed. due).

KodMaz(L) p. 7

( a. 1203) : illi autem, qui sunt ministeriales, sicut coci, lagenarii, aucupes, c-ij ... neque monetario neque castellano neque episcopo tenentur soluere «podimne» sive «strosszam», quia ab omnibus seruitutibus svnt liberi.

KodKKr I p. 109 (a. 1279) : partem vero aliam, quam quidam nostrj «conare» dictj possidebant, et ipsos pariter c-os ... ecclesie supradicte contulerunt, predictis c-iis manumissis.

MPH V p. 424 (saec. XIII) : in Cerepovo sors c-ij, in Stepanovo sors lagenariorum.

DŁUG. LibBen I p. 160 : duas sortes eiusdem villae, quarum una erat c-orum (ita ms., ed. canariorum) id est servorum illiberorum, qui servitia pro castellano Cracoviensi implebant, altera camerariorum.