Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COMPLECTOR

Gramatyka
  • Formycomplector, completor, conplector, complecto, ere, xi, xum,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i, -xus sum
Znaczenia
  • I.
    • A.
      • 1. coniungere, compingere, vincire.
      • 2.
        • a. circumdare, circumcludere.
        • b. circumligare, circumvolvere.
      • 3. arripere, capere
    • B. brachiis aliquem circumdare, amplecti.
  • II. transl.
    • A. comprehendere, continere, spectare ad aliquid.
      • 1. + mente, animo comprehendere, intelligere, considerare, discere.
      • 2. + verbis persequi, pertractare, explicare.
      • 3.
        • a. + aliquem affectu i. q. prosequi,
        • b. diligere, amare.
    • B. favere, probare, accipere.
    • C. alicui rei operam dare, studere, aliquid inire, constituere.
      • 1.
      • 2. + vitam monasticam eligere, inire
    • D.
      • 1. aliqua re potiri, assequi, habere aliquid.
      • 2. pervenire
    • E. + complacendi alicui complacere

Pełne hasło

COM-PLECTOR s. COMPLETOR s. CONPLECTOR, -i, -xus sum et COMPLECTO, -ere,, -xi,, -xum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • B.
  • A.
[formae 1. coniug.
GŁOG. Alex. I fol. 106b : amplector, -aris et complector, -aris frequentatiua prime coniugationis (cf. ib. fol. IIIb),
item gerundium infra 42. ]
I.
A. res
1. łączyć, spajać, splatać; coniungere, compingere, vincire.
N. glossam Pol. (part. perf. sensu pass. )
RFil XXIII p. 309 (a. 1444) : c-xa «spoyona».
Constr. sq. abl.
2.
a. opasywać, otaczać; circumdare, circumcludere.
Praec.
muro.
b. zawijać, opakowywać; circumligare, circumvolvere.
3. chwytać, ujmować; arripere, capere
DŁUG. Hist. IV p. 58 : militem ferocius manu freftum equi, ne procedere valeret, c-xum.
B. homines: obejmować, ściskać; brachiis aliquem circumdare, amplecti.
Item
dextram alicuius.
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 263 (a. 1446) : ad c-ndum «oblapicz». In imagine aliquem hilari ore (
CRIC. p. 66, v. 97 ).
II. transl.
A. obejmować, ogarniać, zawierać w sobie, dotyczyć czegoś; comprehendere, continere, spectare ad aliquid.
N. de hominibus
APozn II p. 309 (a. 1495) : qui civili iure c-atur ... consulatui parere debeat.
N. constr. sq.
ex składać się; constare, componi
GŁOG. Alex. I fol. 5a : sermo significativus... c-itur ex adiectiuo et substantiuo.
In imagine (part. perf. sensu pass. ) dotknięty; afflictus, oppressus
PrPol. p. 104 (a. 1390) : vidua ... miserabili vidualitatis condicione c-xa (cf. StPPP X p. 28, saec. XV)
.
Praec.
1. mente, animo et abs. : ogarniać myślą, pojmować, rozumieć, uczyć się; comprehendere, intelligere, considerare, discere.
Syn.
animo capere ( Tom. X p. 361, a. 1528).
2. verbis et abs. : wyrażać w słowach, opisywać, przedstawiać; persequi, pertractare, explicare.
3.
a. aliquem affectu darzyć kogoś jakimś uczuciem; i. q. prosequi, v. gr. amore, benevolentia, caritate, clementia, favore sim.
Item
gratia ( ArPrawn I p. 416, a. 1547).
N. refl.
ArPrawn I p. 476 (a. 1564) : ut ... mutuo sese invicem amore ac benevolencia c-antur.
b. abs. miłować, kochać; diligere, amare.
B. popierać, przyjmować, pochwalać, zgadzać się; favere, probare, accipere.
Dicitur praec. de
complectendo fidem, traditiones ecclesiasticas ( Tom. VII p. 394, a. 1525 ; ib. VIII p. 172, a. 1526) , item alicuius causam ( ib. V p. 313, a. 1520 ; cf. Dogiel IV p. 206 ) , condicionem, rationem, pacis consilium ( CALLIM. Hist. p. 32 ; Tom. V p. 224, a. 1520 ;; ib. VII p. 273, a. 1525) , votum ( Dogiel V p. 131, a. 1426), denique alicuius opusculum ( URSIN. fol. E Ib = p. 132, 8 W.), regem ( Tom. XIV p. 185, a. 1532).
N. constr. sq.
in c. abl.
Lites I p. 457 (a. 1337) : magistrum ... et fratres Ordinis ... libentissime c-imur in hoc puncto (cf. KodWp II p. 548, a. 1343).
C. przykładać się do czegoś, przedsiębrać coś, postanowić; alicui rei operam dare, studere, aliquid inire, constituere.
Praec.
1. pacem, concordiam sim. ( KodUJ I p. 111, a. 1416 ; DŁUG. Hist. V p. 559 et saepius).
2. vitam monasticam obrać, rozpocząć; eligere, inire
DŁUG. Hist. II p. 451 : uxor Boleslai Pudici ... vitam monasticam c-itur.
D.
1. osiągnąć coś, posiąść, mieć; aliqua re potiri, assequi, habere aliquid.
N.
spem ( DŁUG. Hist. V p. 438 ).
2. dotrzeć dokądś; pervenire
HUSSOW. p. 12, v. 77 : multaque c-xi loca sunt libri.
E. singulare (cum voce complacendi confunditur) przypodobać się komuś; alicui complacere
KodPol II p. 723 (a. 1356) : considerantes grata regnoque ... vtilia obsequia, quibus se idem Petrus milies c-itur nostrae regiae maiestati.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)