Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COLLUCTATIO

Gramatyka
  • Formycolluctatio, colluctacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. propr. dimicatio, certamen.
  • II. transl.
    • 1. controversia, lis
    • 2. + animi animae contentio, conflictatio, labor.

Pełne hasło

COLLUCTATIO s. COLLUCTACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. propr. walka, zapasy, szamotanie się; dimicatio, certamen.
II. transl.
1. spór, kłótnia; controversia, lis
ARect II p. 140 (a. 1547) : Gregorii ... et Iacobi ... iuris prudenciae doctorum c-o.
N. de rebus
STOB. Aret. fol. g 7a : vehemens est inter illas potencias discordia et c-o.
2. animi et abs. : walka, zmaganie się (w znaczeniu moralnym), trud, wysiłek; animae contentio, conflictatio, labor.
N. cum morbo
*MatPis I p. 47 (a. 1535) : cum hac podagra ... mihi iam bien nium ... gravis est c-o.
Constr.
a. abs.
b. sq. contra (adversus ex Vlg. Eph. 6,12).
c. sq. cum.
d. sq. inter.
e. sq. de:
DŁUG. Op. p. 15 : Stanislaum distentum ambigua c-e de ineundo vitae genere.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)