Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CLENODIALIS

Gramatyka
  • Formyclenodialis, clenodalis, cleonodalis, cleynodialis, clenodialis
  • Etymologia clenodium
  • Odmiana -e -is
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I.
    • 1. + signum insigne gentilicium
    • 2.
  • II. + frater qui eodem insigni gentilicio utitur

Pełne hasło

CLENODIALIS, -e scr. clenodalis,,cleonodalis,, cleynodialis (clenodium)
  • B.
I.
1. signum herb szlachecki; insigne gentilicium
ArHist VIII p. 473 (a. 1425) : pro signo c-i mediam aquilam coronatam deferentes.
2.
loco
subst. clenodialis,, -is m. szlachcic; vir nobilis, qui insigni gentilicio utitur
AGZ XI p. 38 (a. 1428) : interrogatus ... si esset c-is ... respondit, quod esset nobilis.
II. frater brat herbowy, klejnotowy, tj: należący do tego samego rodu heraldycznego; qui eodem insigni gentilicio utitur
ArHist XI p. 374 (a. 1391): cum fratribus suis ... c-bus ... haeredibus de Peplowo.
StPPP VIII p. 890 (a. 1400) : testes pro ipso ... iurauerunt ... quod sit frater ipsorum c-is de clenodio due lune.
Ita saepissime.
Item
soror ( StPPP II p. 438, a. 1438) , patruus ( ib. VII p. 444, a. 1506 cf. infra 55 et saepius).
Opp.
consanguineus ( ib. II p. 438, a. 1438) , germanus ( MatPis p. 82, a. 1542).
N. glossam Pol.
StPPP VII p. 444 (a. 1506) : tamquam patrui c-es alias «herbowni» eorundem puerorum.
Loco subst.
Tom. XIV p. 732 (a. 1532) : removens ab ... tutoria omnes suos propinquos, affines et gentiles seu c-es.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)