- F.
- Th.
- Dc.
- B.
I.
propr.
napiętnowany; cauterio inustus
DŁUG. Op. p. 151 : equum ... vivificatum, recentibus c-um stigmatibus universis ostendunt.
N. glossam Pol.
RFil XXXIII p. 130 (a. 1471) : c-am ... «przyskwarona».
Explicatur
GLcerv p. 492 : c-us est cauterio vstus «pryskowany, cechowany».
II.
transl.
1.
de conscientia: zdeprawowany, zepsuty; depravatus, corruptus
NIC. BŁ. Serm. I p. 275 : habent conscientiam c-am ... id est corruptam tam errore doctrinae, quam culpae (ex Vlg. I. Tim. 4, 2 cf. ib. p. 250: conscientia si bona est, signatur signo Dei, si mala signo diaboli iuxta illud: c-am habentes conscientiam).Cf. CAUTERI US.
2.
palący, naglący; instans, gravis
DŁUG. Op. p. 547 : habes et alteram necessitatem, etsi non aeque ut primam duram, stimulosam tamen et c-am.